Zarządzanie bezpieczeństwem w lotnictwie

Transport lotniczy, oprócz tego, że umożliwia wygodne podróże do najodleglejszych zakątków na ziemi,jest także potężną gałęzią przemysłu, która wywiera ogromny wpływ na sferę gospodarczą, polityczną i społeczną. Oddziaływanie na tę pierwszą jest szczególnie ważne dla efektywnego rozwoju krajów, regionów i branż. Bez dostępu do transportu lotniczego postęp gospodarczy w wielu miejscach na świecie jest ograniczony, a w skrajnych przypadkach niemożliwy.

Popyt na większość usług – transport lotniczy nie jest pod tym względem wyjątkiem – wynika z chęci zaspokojenia pragnień lub potrzeb. Wraz z rosnącym popytem na konkretne usługi pojawia się jednak wysokie prawdopodobieństwo wystąpienia negatywnych konsekwencji. Pod względem ekonomicznym może do nich doprowadzić nie tylko niewłaściwa podaż, lecz także jej nadmiar.

Zagrożenia ekonomiczne są jednymi z wielu zagrożeń, z jakimi należy się liczyć w transporcie lotniczym. Ich inną, najważniejszą kategorią, są zagrożenia bezpieczeństwa. Do najbardziej niebezpiecznych należą: umieszczenie i detonacja materiałów wybuchowych na pokładzie statku powietrznego, nielegalny transport materiałów niebezpiecznych, działania przestępcze, takie jak przemyt i kradzieże, oraz sabotaż dokonany przez osoby mające dostęp do samolotu.

Normy prawne i liczne inicjatywy ustawodawcze, które są podejmowane, aby zwiększyć bezpieczeństwo pasażerów i ładunków lotniczych, obejmują przede wszystkim program połączenia całego łańcucha dostaw. Dzięki temu ich ochrona będzie możliwa na każdym etapie transportu towarów drogą lotniczą. Aby móc korzystać z bezpiecznego łańcucha dostaw, podmioty gospodarcze, które prowadzą działalność lotniczą, są zobowiązane do posiadania statusu zarejestrowanego agenta lub znanego/uznanego nadawcy.

Bezpieczeństwo i ochrona lotnictwa cywilnego obejmuje także coraz bardziej zaawansowaną technologię zabezpieczeń, do których należą m.in. odporne na nieuprawnioną ingerencję opakowania i kontenery, systemy wykrywania materiałów wybuchowych (Explosive Detection Systems) czy biometryczne poświadczenia identyfikacji pracowników i kontroli dostępu.

Korzystanie z osiągnięć technologicznych nie zastąpi jednak ścisłej współpracy z odpowiedzialnymi podmiotami, które wspólnie z obsługą naziemną i powietrzną dbają o zachowanie właściwych procedur i zarządzanie bezpieczeństwem w transporcie lotniczym.